Τελευταία Άρθρα

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Πόσο αντέχουμε την απόλυτη αλήθεια;




    Έχετε προσέξει ότι όλοι ή σχεδόν όλοι οι άνθρωποι διατείνονται ότι τους ενδιαφέρει η αλήθεια, αντιδρούν με άσχημο τρόπο όταν κάποιος/α τους πει ψέμματα και όταν επιτέλους την ''αντικρίσουν'' την αποκρούουν μετά βδελυγμίας και δεν τη δέχονται;

    Δεν είναι παράξενο, που ενώ θα έπρεπε σε κάποιον που είναι ''διάφανος'' και ειλικρινής απέναντί μας, να του χρωστάμε ευγνωμοσύνη, εμείς συνήθως τρέφουμε γι' αυτόν συναισθήματα αντιπάθειας και εκδίκησης;

     Αλήθεια είμαστε έτοιμοι πάντα να δεχτούμε την πραγματικότητα ή με κάποιο τρόπο εθελοτυφλούμε και αρνούμαστε κάτι που ισχύει, γιατί δεν αντέχουμε να αντιμετωπίσουμε κάτι που θα μας πληγώσει;

     Με αυτές τις σκέψεις και τα ερωτηματικά, ας δούμε τι μας λέει η παρακάτω ιστορία, που είχε την καλοσύνη να μου στείλει ένας παλιός μου φίλος.
      Ο άνθρωπος περπατούσε στα στενά σοκάκια της επαρχιακής πόλης.
      Είχε χρόνο και γι' αυτό κοντοστεκόταν για λίγο μπροστά σε κάθε βιτρίνα, σε κάθε κατάστημα, σε κάθε πλατεία.

       Στρίβοντας σε μια γωνία βρέθηκε άξαφνα μπροστά σε ένα ταπεινό κατάστημα που η ταμπέλα του ήταν λευκή.
      Περίεργος, πλησίασε στη βιτρίνα και κόλλησε το πρόσωπο του στο κρύσταλλο για να καταφέρει να δει μέσα στο σκοτάδι.

      Το μόνο που φαινόταν ήταν ένα αναλόγιο μ' ένα χειρόγραφο καρτελάκι που έγραφε: ''Πωλείται αλήθεια''.

       Ο άνθρωπος έμεινε έκπληκτος.
        Σκέφτηκε, ότι αν και διέθετε ανεπτυγμένη φαντασία, του ήταν αδύνατον να φανταστεί τι μπορεί να πουλούσαν.

       Μπήκε. Πλησίασε την κοπέλα που στεκόταν στον πρώτο πάγκο και τη ρώτησε:
"Συγνώμη. Εδώ πουλάτε αλήθεια;"
      "Μάλιστα κύριε. Τι λογής αλήθεια θέλετε; Αλήθεια μερική, αλήθεια σχετική, αλήθεια στατιστική, πλήρη αλήθεια;"


      Ώστε, λοιπόν, πουλούσαν αλήθεια.
       Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο. Να πηγαίνεις σ' ένα μέρος και να παίρνεις την αλήθεια, ήταν υπέροχο.

    "Θέλω πλήρη αλήθεια" αποκρίθηκε ο άνθρωπος χωρίς ταλάντευση.
     Είμαι τόσο αηδιασμένος από τα ψέματα και τις υποκρισίες'' σκέφτηκε.     Δε θέλω άλλες γενικεύσεις, ούτε δικαιολογίες, δε θέλω απάτες, ούτε κοροϊδίες.

    "Απόλυτη αλήθεια" διόρθωσε.    "Μάλιστα κύριε. Ακολουθήστε με."
     Η κοπέλα συνόδευσε τον πελάτη σ' ένα άλλο μέρος του καταστήματος και δείχνοντας έναν πωλητή με αυστηρό ύφος, είπε:
"Ο κύριος θα σας εξυπηρετήσει."
 
     Ο πωλητής πλησίασε και περίμενε τον πελάτη να μιλήσει.
"Ήρθα να αγοράσω την απόλυτη αλήθεια."
    "Αχά. Συγνώμη, γνωρίζετε την τιμή;"
    "Όχι. Πόσο κοστίζει;" αποκρίθηκε τυπικά.
     Στην πραγματικότητα ήξερε ότι θα πλήρωνε όσο όσο για να έχει όλη την αλήθεια.
    "Για όλη την αλήθεια", είπε ο πωλητής "το αντίτιμο είναι ότι ποτέ πια δε θα έχετε την ησυχία σας."
 
    Ένα ρίγος διέτρεξε τη ράχη του ανθρώπου.
     Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι το κόστος θα ήταν τόσο υψηλό.

     "Ε..ευχαριστώ. Συγνώμη." ψέλλισε.
    Έκανε μεταβολή και βγήκε από το κατάστημα κοιτώντας το έδαφος.

    Ένιωσε λίγο θλιμμένος όταν κατάλαβε ότι δεν ήταν ακόμα προετοι-μασμένος για την απόλυτη αλήθεια, ότι ακόμα χρειαζόταν ορισμένα ψέματα για να βρίσκει ανάπαυση, ορισμένους μύθους και εξιδανικεύσεις για να καταφεύγει, ότι ήθελε κάποιες δικαιολογίες για να μην αντιμετωπίζει τον ίδιο του τον εαυτό.
     Τι να πω!!! Όλοι μάλλον αγαπάμε την αλήθεια, μόνο όταν σχετίζεται με τους άλλους.
 
    Όσο αφορά εμάς ..ίσως να μας πέφτει λίγο βαριά...ίσως να μη χρειάζεται να τη μάθουμε ποτέ... ίσως να είμαστε καλλίτερα ''εν υπνώσει'' κι ας βλέπουμε και εφιάλτες, παρά να είμαστε ξύπνιοι και να πρέπει να κάνουμε κάτι γι' αυτό, που πάντα είναι επώδυνο και εξαντλητικό...Μάλλον έτσι πρέπει νάναι...τι λέτε κι εσείς;

    Αυτό όμως που εκτιμώ ότι θα ήταν διαφωτιστικό για όλους/ες μας είναι, να τονίσουμε ότι πέραν του παραπάνω λογοπαιγνίου, η αναζήτηση της αλήθειας και η αποδοχή της, είναι η ικανή και δυνατή συνθήκη που μπορεί να μας εξελίξει, να μας διαφοροποιήσει και να μας διαμορφώσει ως ''ολοκληρωμένα πρόσωπα''
 
   Κι αυτό βεβαίως είναι θέμα επιλογής και μόνο.

   Ας δούμε τι κρύβεται πίσω απ' το λόφο...έχω την αίσθηση ότι είναι πολύ όμορφη η θέα, μπορεί να είναι ανηφορικός ο δρόμος για την κορυφή, αλλά δεν νομίζετε κι εσείς ότι αξίζει τον κόπο;

   Ειδάλλως, ας χαλαρώσουμε κι ας συνεχίσουμε ν' απολαμβάνουμε τον ύπνο του δικαίου....και ποιος  ξέρει...κάποια στιγμή θα συναντήσουμε και την απόλυτη αλήθεια...απλά θα είναι η μόνη αλήθεια που δεν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε...που  είναι  πανανθρώπινη αλλά και  μοιραία...

   Να είστε πάντα υγιείς και δημιουργικοί....Καλή δύναμη!!!

   Πηγή: www. google/Η δύναμη της αλήθειας.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου